شبها کلی تصاویر جور واجور توی خواب می بینم اما وقتی بیدار میشم چیزی ازش یادم نیست.این سه هفته ی اخیرکل شبها تا صبح همینطور گذشته. ولی وقتی میخوام از جام بلند شم و روزمو آغاز کنم انگار هنوز توی فضای همون تصاویری هستم که دیدم اما ندیدمشون! خستگی جسمی و پراکندگی ذهنی هم که سر جای خوش کل روزمو پر می کنه...هنوز نمیدونم اتفاقات روزمزه توی دنیای واقعی شرایط خوابمو پریشون کرده یا خواب هام رسما دارن هشدار اتفاق ها رو توی دنیای واقعی بهم می دن.
پ.ن:امروز چیزهایی رو دور انداختم که به نظرم یک بخش از اتاق با نبودشون سبک شده.